Jaja hoor ... tis weejal zo wijt. Examens! Blok! PANIEK! Hier volgen vijf symptonen van de komst van de fijnste periode van het jaar:
1. Tv-prgramma's beginnen op zn einde te lopen. Ik denk aan: peking expres, de planckies, temptation island, heroes, ... . U ziet, een gevarieerde programmakeuze maar dat is volledig uit academische overweging (kuch).
2. FRUIT! Verse aardbeien uit den hof, besjes, knoezels (kent iemand dit?).. Jammer genoeg heeft al dat fruit ook wel impact op de uitkomst van verteringsprocessen.
3. Vogels. En hier zou ik toch wel eventjes offtopic willen gaan. Ons huis heeft enorm veel ramen. En grote ramen. Want ons mama die poetst graag ramen. Zo is er ook veel licht in huis. Maar er is een zeer groot nadeel aan grote ramen. Vogels. Blijkbaar hebben die arme beestjes niet door dat er grote glazen wanden staan tussen de tuin en ons meubilair. Wanneer ik een luide knal hoor weet ik deze dagen dat het weer zo ver is. Meestal hangen de veertjes nog tegen het raam en kan je ook een beetje het profiel zien van het beestje op het raam, slik! Vorig jaar was er een fazant tegen een raam gevlogen. Op dat moment was ik ervan overtuigd dat er in Mol iets ontploft was en was ik geduldig aan het wachten op de sirene en de boodschap * Aandacht aandacht*...
4. De komst van goeie films. Pirates 3, shrek 3, die hard 4 :) ... grrrrr.
5. De onweerstaanbare drang om dingen te doen die je anders niet doet. Tijdens het blokken fantaseer ik volop over koekjes en cake bakken (ok dat doe ik wel regelmatig), mn kot poetsen (dat doe ik heel soms wel eens :-) ) en tuinieren of het gras afdoen (nee dat doe ik nooit). Alles is gewoon leuker als leren.
Aan alle blokkers proficiat...euh succes, aan alle niet blokkers ook succes! (nog zo'n symptoom... flauwe mopjes)
maandag 21 mei 2007
zaterdag 12 mei 2007
Bus(y)
Donderdag 17.45u: Ik sta te wachten op de bus in Leuven en probeer iets te bedenken om te schrijven voor deze blog. De bus is vrij laat en twee 65 plussers die naast mij staan beginnen nerveus heen en weer te wiebelen omdat de bus maar niet komt. Natuurlijk wordt het voor mij dan wel heel moeilijk om niet lachen. Dat is het! Ik weet iets om te bloggen! Busverhalen!
Door al vier jaar elke week van Geel naar Leuven en terug te reizen ken ik nu wel ongeveer elke buschauffeur van den 307. En sommigen kennen mij ook denk ik. Vooral door het voorval van ongeveer een jaar geleden. Toen wilde de Lijn onze buspaal verwijderen omdat er te weinig volk opstapt. Komaan, dat is dus wel ONZE buspaal eh (van mij en mijn zus). Gelukkig was er een buschauffeur die ons waarschuwde, waardoor we de nodigen acties konden ondernemen -> nog meer opstappen aan de buspaal :-) . De paal staat er nog steeds, al moet ik soms wel heel hard springen en zwaaien opdat de bus zou stoppen, want niemand stapt daar ooit op, behalve wij dan.
Totdaar de paal. Busverhalen! De eerste reden waarom er altijd, maar dan ook altijd iets gebeurd in de bus komt volgens mij door de mensen die op de bus zitten. Het is een beetje zoals de indianen en cowboys. Studenten versus 65 plussers. Een enkeling behoort tot een tussencategorie. Maar meestal dus enkel studenten of 65 plussers (van/naar Gasthuisberg). Studenten, de angst van elke 65 plusser! De student heeft altijd een grote rugzak bij die (uit plaatsgebrek) in het midden van de gang moet worden gelegd. Paniek bij de 65 plussers! Hoe moeten ze ooit uit de bus geraken! De enigste oplossing is blijkbaar 5 haltes voor ze moeten afstappen al recht te staan en wachten bij de deur tot de bus stopt.
De tweede reden is plaatsgebrek. De bus zit altijd goed vol. Het begint al als je moet opstappen. De student ligt half op de grond te wachten op de bus, de 65 plusser begint een beetje zenuwachtig te worden. De bus komt eraan... vertraagt... maar stopt niet vlak voor de 65 plusser. Paniek! Voor de 65 plusser zit er maar één ding op, de student een duwtje geven, wat trouwens erg makkelijk gaat als de student een grote rugzak heeft (-> minder evenwicht enzo). En hop, de 65 plusser is als eerste in de bus. Als de bus vol zit en er stapt een 65 plusser op, er zal altijd een student rechtstaan. Altijd! Ik heb op die vier jaar tijd nog niet geweten dat er niemand rechtstond. En toch weten sommige 65plussers dat niet te waarderen. Zo een keertje in een overvolle bus (maar echt overvol, de gang stond vol met rechtstaande studenten) durfde een koppel 65 plussers die al gezellig op een bankje zaten vanaf Leuven tegen elkaar zeggen op luide toon (de 65 plusser praat iets luider als de student) dat de jeugd van tegenwoordig niet meer rechtstaat voor oude mensen. Vele boze blikken gingen hun richting uit, maar blijkbaar begreep het koppel niet waarom. Enfin, ik vind dat je toch wel moet rechtstaan voor oude mensen. En ik probeer dat ook altijd, maar wel met mate. Als ik van Geel naar Leuven rechtsta dan val ik flauw (ik val nogal rap flauw). En ik heb ook al gemerkt dat nog fitte 65 plussers het niet altijd appreciëren als je voor hen wil rechtstaan. Bovendien kunnen sommige 65 plussers wel rechtstaan in de bus. Die keer dat we met de bus voorbij een zwaar ongeval passeerde sprongen de 65 plussers meteen van hun stoel.
Maar ik heb helemaal niks tegen de 65 plussers hoor! Zonder hen zou het maar saai zijn op de bus. En ik heb er ook al heel wat leuke gesprekken mee gehad. Bijvoorbeeld zoals enkele weken geleden toen dat een mevrouw mijn naam vroeg en opschreef omdat ze er in geloofde dat ik het later ver ging schoppen in de showbizz, hehe. Of die keer dat een vrouw vertelde wat voor kunstjes haar hond allemaal kon, hilarisch!
Bij deze ga ik nu snel een nieuwe categorie aanmaken (als mij dat tenminste lukt): busverhalen. Verder wil ik nog snel iedereen bedanken voor de berichtjes en cadeautjes, het was een leuke verjaardag! Bedankt!!!
Door al vier jaar elke week van Geel naar Leuven en terug te reizen ken ik nu wel ongeveer elke buschauffeur van den 307. En sommigen kennen mij ook denk ik. Vooral door het voorval van ongeveer een jaar geleden. Toen wilde de Lijn onze buspaal verwijderen omdat er te weinig volk opstapt. Komaan, dat is dus wel ONZE buspaal eh (van mij en mijn zus). Gelukkig was er een buschauffeur die ons waarschuwde, waardoor we de nodigen acties konden ondernemen -> nog meer opstappen aan de buspaal :-) . De paal staat er nog steeds, al moet ik soms wel heel hard springen en zwaaien opdat de bus zou stoppen, want niemand stapt daar ooit op, behalve wij dan.
Totdaar de paal. Busverhalen! De eerste reden waarom er altijd, maar dan ook altijd iets gebeurd in de bus komt volgens mij door de mensen die op de bus zitten. Het is een beetje zoals de indianen en cowboys. Studenten versus 65 plussers. Een enkeling behoort tot een tussencategorie. Maar meestal dus enkel studenten of 65 plussers (van/naar Gasthuisberg). Studenten, de angst van elke 65 plusser! De student heeft altijd een grote rugzak bij die (uit plaatsgebrek) in het midden van de gang moet worden gelegd. Paniek bij de 65 plussers! Hoe moeten ze ooit uit de bus geraken! De enigste oplossing is blijkbaar 5 haltes voor ze moeten afstappen al recht te staan en wachten bij de deur tot de bus stopt.
De tweede reden is plaatsgebrek. De bus zit altijd goed vol. Het begint al als je moet opstappen. De student ligt half op de grond te wachten op de bus, de 65 plusser begint een beetje zenuwachtig te worden. De bus komt eraan... vertraagt... maar stopt niet vlak voor de 65 plusser. Paniek! Voor de 65 plusser zit er maar één ding op, de student een duwtje geven, wat trouwens erg makkelijk gaat als de student een grote rugzak heeft (-> minder evenwicht enzo). En hop, de 65 plusser is als eerste in de bus. Als de bus vol zit en er stapt een 65 plusser op, er zal altijd een student rechtstaan. Altijd! Ik heb op die vier jaar tijd nog niet geweten dat er niemand rechtstond. En toch weten sommige 65plussers dat niet te waarderen. Zo een keertje in een overvolle bus (maar echt overvol, de gang stond vol met rechtstaande studenten) durfde een koppel 65 plussers die al gezellig op een bankje zaten vanaf Leuven tegen elkaar zeggen op luide toon (de 65 plusser praat iets luider als de student) dat de jeugd van tegenwoordig niet meer rechtstaat voor oude mensen. Vele boze blikken gingen hun richting uit, maar blijkbaar begreep het koppel niet waarom. Enfin, ik vind dat je toch wel moet rechtstaan voor oude mensen. En ik probeer dat ook altijd, maar wel met mate. Als ik van Geel naar Leuven rechtsta dan val ik flauw (ik val nogal rap flauw). En ik heb ook al gemerkt dat nog fitte 65 plussers het niet altijd appreciëren als je voor hen wil rechtstaan. Bovendien kunnen sommige 65 plussers wel rechtstaan in de bus. Die keer dat we met de bus voorbij een zwaar ongeval passeerde sprongen de 65 plussers meteen van hun stoel.
Maar ik heb helemaal niks tegen de 65 plussers hoor! Zonder hen zou het maar saai zijn op de bus. En ik heb er ook al heel wat leuke gesprekken mee gehad. Bijvoorbeeld zoals enkele weken geleden toen dat een mevrouw mijn naam vroeg en opschreef omdat ze er in geloofde dat ik het later ver ging schoppen in de showbizz, hehe. Of die keer dat een vrouw vertelde wat voor kunstjes haar hond allemaal kon, hilarisch!
Bij deze ga ik nu snel een nieuwe categorie aanmaken (als mij dat tenminste lukt): busverhalen. Verder wil ik nog snel iedereen bedanken voor de berichtjes en cadeautjes, het was een leuke verjaardag! Bedankt!!!
zaterdag 5 mei 2007
amaiamai!
OK, normaal had ik hier gisteren al iets komen zeggen, maar...
1) gisteren werkte het ding niet mee, ofwel werkte ik niet mee... één van de partijen werkte alleszins niet mee
2) deze namiddag had ik al een hele tekst getypt, maar toen ik even een ander venster opende om iets voor school te zoeken, crashte firefox
3) twee redenen was wat weinig, vandaar... euh... de derde reden: de zon schijnt en ik moet aan mijn thesis werken!
(ze hadden het mij dus verklapt dat ik hier eens een kijkje moest komen nemen...)
jaja... (bijna) 22! dat is... één jaar jonger dan ik! de tijd vliegt, zeggen ze dan... en dat merkt ge toch zeker wel wanneer ge die foto's hier helemaal beneden eens bekijkt ;) amai, ik was het al bijna vergeten! Ok, da's gelogen, maar toch!
jaja, als ge er zo eens over nadenkt... die tijden van TPA enzo... toen waren we nog jong en onbezonnen (en onbeschonken?... mmm daar valt over te discussiëren.) dat is dus al 6 jaar geleden, wanneer we met z'n allen elkaar hebben leren kennen! 6 jaar, dat is zoals van uw eerste leerjaar tot uw eerste middelbaar. of van uw 50e tot aan uw pensioen... (of hoe zit dat nu weer?). misschien moeten we met z'n allen nog eens iets doen ofzo... zo met z'n allemaal allen! da's een voornemen voor in de vakantie!
amai, was het al maar vakantie! deze laatste twee maanden zijn er toch wel nét te veel aan voor mij ;) maar soit... zolang er koffie is, is er hoop!
allé, houd u alleszins goed! enneuh... we zullen elkaar nog eens zien in de vakantie! we halen het jeneverspel nog eens boven ofzo. als dàt geen plan is, dan... moet ge maar met iets beter afkomen ;)
allé, ne gelukkige 22e verjaardag alvast! geniet ervan, want het duurt 11 jaar vooraleer ge terug uw leeftijd kunt omdraaien zonder dat hij verandert... en dan zijt ge al 33! maar daar zullen we nog maar nie aan denken zeker? ;)
en trouwens succes nog met de examens en van die dingen!
toedeloedeloedeloe!
jeroen
1) gisteren werkte het ding niet mee, ofwel werkte ik niet mee... één van de partijen werkte alleszins niet mee
2) deze namiddag had ik al een hele tekst getypt, maar toen ik even een ander venster opende om iets voor school te zoeken, crashte firefox
3) twee redenen was wat weinig, vandaar... euh... de derde reden: de zon schijnt en ik moet aan mijn thesis werken!
(ze hadden het mij dus verklapt dat ik hier eens een kijkje moest komen nemen...)
jaja... (bijna) 22! dat is... één jaar jonger dan ik! de tijd vliegt, zeggen ze dan... en dat merkt ge toch zeker wel wanneer ge die foto's hier helemaal beneden eens bekijkt ;) amai, ik was het al bijna vergeten! Ok, da's gelogen, maar toch!
jaja, als ge er zo eens over nadenkt... die tijden van TPA enzo... toen waren we nog jong en onbezonnen (en onbeschonken?... mmm daar valt over te discussiëren.) dat is dus al 6 jaar geleden, wanneer we met z'n allen elkaar hebben leren kennen! 6 jaar, dat is zoals van uw eerste leerjaar tot uw eerste middelbaar. of van uw 50e tot aan uw pensioen... (of hoe zit dat nu weer?). misschien moeten we met z'n allen nog eens iets doen ofzo... zo met z'n allemaal allen! da's een voornemen voor in de vakantie!
amai, was het al maar vakantie! deze laatste twee maanden zijn er toch wel nét te veel aan voor mij ;) maar soit... zolang er koffie is, is er hoop!
allé, houd u alleszins goed! enneuh... we zullen elkaar nog eens zien in de vakantie! we halen het jeneverspel nog eens boven ofzo. als dàt geen plan is, dan... moet ge maar met iets beter afkomen ;)
allé, ne gelukkige 22e verjaardag alvast! geniet ervan, want het duurt 11 jaar vooraleer ge terug uw leeftijd kunt omdraaien zonder dat hij verandert... en dan zijt ge al 33! maar daar zullen we nog maar nie aan denken zeker? ;)
en trouwens succes nog met de examens en van die dingen!
toedeloedeloedeloe!
jeroen
Gezocht: Maagstabilisatie-plan
Mijn eerste schrijfsel op deze blog is een feit! Een acte de présence is niet meer nodig want dat hebben mijn voorgangers al gedaan (wat ik trouwens heel erg lief vond). En om eerlijk te zijn, ik zou het niet beter kunnen (buiten de foto's dan ;-) ). Ohja, ik wil wel heel veel reacties! Want, zolang er geen reacties zijn, komen er ook geen nieuwe berichten :-).
Handig, op zo'n blog kan je kwijt wat er op je lever (maag) ligt. In mijn geval zijn dat enkele stukken vlees en vooral, héél véél snoep. Wat ik me wel afvraag: het snoepke dat je het liefste eet, zou dat iets zeggen over uzelf? Effe een vergelijking maken:
Eefje -> bollekes
Verhoeven -> eikes
Pans (Hans voor de ontwetenden) -> muizen
Ohja, ik ga resoluut voor alles wat zuur is. Ooooh, dan zegt het toch niets over uzelf, jammer!
Wat je verder op deze blog mag verwachten van mij:
- updates over de stand van zaken wat betreft de lolly met een omtrek van ongeveer 25 cm (gemeten met een koortje!)
- tijdsduur van het eten van de lolly met omtrek van 25cm (dat zal vooral tijdens de blok zijn)
- gemoedstoestand bij het eten van de lolly met een omtrek van 25 cm (dat gaat zeer doen aan de mondhoeken)
- en als klap op de vuurpijl the usual stuff: bele(u)venissen en gezever!
Als afsluiter een sfeerbeeldje!
Handig, op zo'n blog kan je kwijt wat er op je lever (maag) ligt. In mijn geval zijn dat enkele stukken vlees en vooral, héél véél snoep. Wat ik me wel afvraag: het snoepke dat je het liefste eet, zou dat iets zeggen over uzelf? Effe een vergelijking maken:
Eefje -> bollekes
Verhoeven -> eikes
Pans (Hans voor de ontwetenden) -> muizen
Ohja, ik ga resoluut voor alles wat zuur is. Ooooh, dan zegt het toch niets over uzelf, jammer!
Wat je verder op deze blog mag verwachten van mij:
- updates over de stand van zaken wat betreft de lolly met een omtrek van ongeveer 25 cm (gemeten met een koortje!)
- tijdsduur van het eten van de lolly met omtrek van 25cm (dat zal vooral tijdens de blok zijn)
- gemoedstoestand bij het eten van de lolly met een omtrek van 25 cm (dat gaat zeer doen aan de mondhoeken)
- en als klap op de vuurpijl the usual stuff: bele(u)venissen en gezever!
Als afsluiter een sfeerbeeldje!
woensdag 2 mei 2007
Welkom op je eigen blog Sara!
Beste Sara (zonder h),
Graag verwelkomen we uw op je eigenste Blog.
Op 10 mei mag je maar liefst 22 kaarsjes uitblazen en dat mag gevierd worden!! Je zet de feestelijkheden zelf al goed in, met de organisatie van de eerste 'Sara's Fabulous bbq-party'
Ik zie je al fronsen met je wenkbrauwen: "Waarom krijg ik nu in hemelsnaam een blogje". Vorige zomer beleefde je 'the time of your life' op je stage bij de Libelle. Fanatiek ging je er tegen aan en er verschenen zelfs prachtige artikels van je op de site & ééntje in het blad. Wat een prachtige prestatie!!!! Om je toch nog steeds een beetje op dreef/rechte pad te houden, kan je vanaf nu ons elke week lekker verrassen met een leuk artikel op je eigenste blogje.
Graag verwelkomen we uw op je eigenste Blog.
Op 10 mei mag je maar liefst 22 kaarsjes uitblazen en dat mag gevierd worden!! Je zet de feestelijkheden zelf al goed in, met de organisatie van de eerste 'Sara's Fabulous bbq-party'
Ik zie je al fronsen met je wenkbrauwen: "Waarom krijg ik nu in hemelsnaam een blogje". Vorige zomer beleefde je 'the time of your life' op je stage bij de Libelle. Fanatiek ging je er tegen aan en er verschenen zelfs prachtige artikels van je op de site & ééntje in het blad. Wat een prachtige prestatie!!!! Om je toch nog steeds een beetje op dreef/rechte pad te houden, kan je vanaf nu ons elke week lekker verrassen met een leuk artikel op je eigenste blogje.
Vadertje tijd
Liefste Sara (zonder h),
op 10 mei mag je maar liefst 22 kaarsjes uitblazen - waarvoor proficiat -
Ze zeggen altijd dat schoonheid met de jaren komt, maar die stelling gaat jammer genoeg niet altijd op ...
Zo zag je er vroeger uit ...
En zo zie je er nu uit ...
op 10 mei mag je maar liefst 22 kaarsjes uitblazen - waarvoor proficiat -
Ze zeggen altijd dat schoonheid met de jaren komt, maar die stelling gaat jammer genoeg niet altijd op ...
Zo zag je er vroeger uit ...
En zo zie je er nu uit ...
Van een echte verbetering kunnen we nu wel niet spreken, maar aan the bright side: ik de enige gelukkige die weet wat dat staartje allemaal kan doen :o)
Je weet natuurlijk dat ik hier net een flauw mopje heb geplaatst, maar just in case: flauw mopje ...
Gelukkige verjaardag!
Dag Sara
Ook vanwege Eefje en mij een zeer gelukkige verjaardag gewenst en proficiat met je eigen online blog, aka sara-zine :-)
Uiteraard verwachten we nu op regelmatige basis leuke artikeltjes van je, totdat één of ander Belgisch magazine je talenten ontdekt.
Enkele categoriën waarin je je kan specialiseren:
Ook vanwege Eefje en mij een zeer gelukkige verjaardag gewenst en proficiat met je eigen online blog, aka sara-zine :-)Uiteraard verwachten we nu op regelmatige basis leuke artikeltjes van je, totdat één of ander Belgisch magazine je talenten ontdekt.
Enkele categoriën waarin je je kan specialiseren:
- Groene vingers: alle tuintips van Sara!
- Sara's Pan: lekkere kookrecepten en handige tips voor in de keuken!
- Op de schoot bij sara: over liefde, relaties en erotiek
- Uit het leven gegrepen: boeiende en minder boeiende verhalen over dingen die je zelf hebt meegemaakt...
- ...
Kortom, Sara is watching the world en wij komen het hier te weten!
Wat zeker niet? Politiek, actua en het weer... Het moet interessant blijven :-)
Om het sensatie-gehalte hoog te houden ga ik alvast enkele berichtjes uit de oude doos posten... Daarna is het de beurt aan jou!
We zijn benieuwd!
Eefje & Mathias
Uit de oude doos...
Deze komt wel uit de hele oude doos...
Enkele leuke herrinneringen uit het verleden, toen iedereen jong, onervaren en een pak minder slim was als nu :-)
Enkele leuke herrinneringen uit het verleden, toen iedereen jong, onervaren en een pak minder slim was als nu :-)
Hoe het allemaal begon...
Lang lang lang geleden... Toen we allemaal nog lelijk (zie foto verder Rob), jong en onervaren waren kwam onze goede vriend Jeroen met het idee om een lief te pakken... Heel het natuurlijke (nerd-)evenwicht in de groep verstoord want er kwam zowaar vrouwvolk bij te pas...
Zoals je misschien nog wel weet, had onze vriendengroep een naam... Als ik mij niet vergis is de naam ooit verzonnen door Rob (opnieuw verwijs ik naar de foto verder onderaan)... TPA, of "the party animals"...
Door de komst van Marjan en haar bijhorend vriendinnetje (want dat was het toen, "het vriendinnetje van Marjan") ontdekten we stap voor stap wat meisjes in werkelijkheid waren... Ze konden praten, eten, en ja, zelfs boeren laten. Ja, meisjes waren best wel tof, zo voor onervaren rotten (je mag ook het woord nerds gebruiken :-)) als wij...
Marjan & Sara...
Zoals je misschien nog wel weet, had onze vriendengroep een naam... Als ik mij niet vergis is de naam ooit verzonnen door Rob (opnieuw verwijs ik naar de foto verder onderaan)... TPA, of "the party animals"...
Door de komst van Marjan en haar bijhorend vriendinnetje (want dat was het toen, "het vriendinnetje van Marjan") ontdekten we stap voor stap wat meisjes in werkelijkheid waren... Ze konden praten, eten, en ja, zelfs boeren laten. Ja, meisjes waren best wel tof, zo voor onervaren rotten (je mag ook het woord nerds gebruiken :-)) als wij...
Marjan & Sara...Goed, nu we de vrouw-soort kenden, wou dat nog niet zeggen dat we bepaald vrouwvriendelijk waren... Nu de sociale onrust in de groep achter de rug was, en vrouwen toch niet giftig bleken te zijn, moesten we natuurlijk enkele dingen verzinnen om de zomer door te brengen... Zoals een doop, om "echt" bij TPA te horen...
Pieter en Rob
De doop bestond uit een aantal vragen, professioneel samengesteld door de rest van de groep. Bij elk fout antwoord een stapje verder het water in... Degene die het diepst in het water stond had het vlaggen...
Toch al enkele vraagjes fout...
Gelukkig was jij een pak slimmer dan Marjan, anders was het volgende met jouw gebeurd...
Sinds die dag (en eigenlijk ook al lang daarvoor hoor) was je een vaste waarde in onze vriendenkring... En je bent er nooit meer uit vertrokken... In tegendeel, je hebt jezelf opgewerkt van "vriendinnetje van Marjan" tot "liefje van Koen" (met daar ergens een tussenstop tussen die we heel snel zullen vergeten ;-)). Toch wel een mooie vooruitgang, nietwaar?
Ik hoop alvast dat we ook welkom zijn op den trouw, de house warming party, en alle gouden en zilveren jubuleums die volgen! Het ga je goed...
Abonneren op:
Posts (Atom)
